Yaşam mucizesi doğumla başlayıp, her canlının tadacağı ölümle sonlanır. Bazen kendi seçenekleriyle bazen de içinde bulunduğu imkanlarla her bireyin misyonu, biçilmiş rolleri, yerine getireceği görevleri vardır. Her evre bir diğerinin ön hazırlığıdır ve son evre yaşlılıktır. Yaşlılarımız dün ile bu gün arasında köprü kuran, kültürümüzü ve değerlerimizi yarınlara taşımamızı sağlayan, her birimizin yetişmesinde, bu günlere gelmemizde temel taşı olan en değerli varlıklarımızdır. 1982 yılında Yaşlıları Koruma Derneği tarafından her yıl 18-24 Mart tarihlerinin “YAŞLI HAFTASI” olarak kutlanması zamanın Devlet Başkanı Sn. Kenan EVREN’e önerilmiş ve 05 Mart 1982 tarihinde bu öneri kabul edilerek YAŞLI HAFTASI’nın 18 Mart Çanakkale Zaferi’nin kapsadığı hafta içinde kutlanmasının ayrı bir anlamı olacağı belirtilmiştir. Hızlı kentleşme süreci sonunda yaşlının aile ve toplum içindeki konumunda değişmeler olmuş, kurum bakımı gibi yeni ihtiyaç alanları doğmuştur. Yaşlılık refahı alanında Sosyal Hizmetlere duyulan ihtiyaç ve önemde artmıştır. Gerek dünya ülkelerinde, gerekse ülkemizde yaşlı nüfusu sayısı tıptaki bilimsel ve teknolojik gelişmelerin etkisi, hastalıkların önlenmesi ve erken dönemde teşhis ve tedavisinin sağlanması, koruyucu sağlık hizmetlerinin gelişimiyle ortalama ömüre olumlu olarak yansıyarak giderek artmaktadır. Ölüm yaşı giderek yükselmekte, toplumsal değişim süreciyle birlikte yaşlı refahı alanı da önem taşımaya başlamaktadır. Ne yazıktır ki giderek aile içi ve aileler arası iletişim zayıflamaktadır. İki bağımlı nüfus grubu olan çocuklar ve yaşlılar için ülkeleri aile kurumunun yeniden canlandırılması amaçlı sosyal politikalar oluşturma çabalarına sevk etmektedir. Ülkemizde sosyal hizmet mesleği açısından yaşlılara yönelik politikanın temel felsefesi irdelendiğinde, şu üç temel amacı gerçekleştirmelidir; 1) Yaşlıların parasal güvencesinin sağlanması 2) Yaşlıların topluma aktif olarak katılmasını sağlayacak olanakların yaratılması 3) Yaşlıların kendilerini geliştirmelerine ve sağlıklı yaşamalarına olanak verecek ortamların yaratılması. En önemlisi ülkemizin toplumsal ve kültürel yapısı dikkate alınarak, yaşlının değerini, ailenin ve toplumun yaşlıya olan saygısını arttırıcı sonuçlara ulaştıran politikaların oluşturulması gerekir. Bu bağlamda Müdürlüğümüze bağlı kuruluşumuz olan Huzurevimizdeki konuklarımıza görev yapan personelimizle, sevgiyle ve özveriyle ilgilenilmekte, temel bakım gereksinimleri karşılanmakla birlikte, sosyal aktivitelerle de desteklenmektedirler. Ancak bu saygın hizmeti siz gönüllülerimizle paylaşırsak şüphesiz kendilerini daha mutlu ve güvende hissedeceklerdir. Ancak gönüllülük de bir sorumluluktur ve bunca yaşam deneyime sahip yaşlılarımız için ancak sürekliliği olursa faydalı ve anlamlı olacaktır. Başlıkta işaret ettiğim “Henüz daha vakit varken ver ellerinden öpeyim” projesi bu amaçla geliştirilmiştir. Özellikle hiçbir yakını ya da ziyaretçisi olmayan, istekli konuklarımızın Huzurevindeki Sosyal Çalışmacımıza başvurusunu bu haftanın özelliği dolayısıyla bekliyoruz. Yaşlılar Haftası dolayısıyla; kendi kabuğuna çekilmeden, hayallerinizden vazgeçmeden, hayatınız boyunca gerçekten yapmak istediklerinizi gerçekleştirecek çaba gösterme riskini, verme riskini, sevme riskini göze alarak duyulacak mutlulukları diliyor, yaşayan büyüklerimizi hürmetle, kaybettiklerimizi rahmetle anıyor, haftanızı kutluyorum.
